Skip to content

Tag: fieldwork

Lola is dood

Campo BoliviaDoor Ton Salman        Op de hoogvlakte in Bolivia is het koud en winderig. In de winter zakt de temperatuur iedere nacht onder het vriespunt. Dan valt er maandenlang ook geen regen, worden het harde gras en de stekelige lage struikjes bruin, en schuren en prikken ze zo mogelijk nóg wat gemener. Dan zijn dus, als je erdoorheen wandelt, hoge schoenen en dikke broekspijpen zeker aanbevelenswaardig. De wind snijdt en de zon verwarmt maar een beetje – maar is op de hoogte van zo’n 3800 meter boven zeeniveau zó onbarmhartig dat je binnen een paar uur verbrandt en je lippen kloven. De eerste neerslag van het seizoen is vaak sneeuw. Het levert een prachtig landschap op. Voor wie zich de genieting daarvan kan permitteren.

Daar, op anderhalve kilometer van het dichtstbijzijnde dorpje (en dan nog maar met zo’n 100 inwoners) staat een klein lemen huisje. Ernaast een minuscuul schuurtje en een kleine kraal om ’s nachts de schapen in samen te drijven. De bewoonster, laten we haar Manuela noemen, alleenstaand, leeft van de ongeveer 60 schapen en wat kleinschalige landbouw: aardappelen, wat groente, haver en quinoa, het inmiddels ook in het Westen populaire “Andesgraan”. Het is geen vetpot, en het leven is moeilijk. Het is sloven. Er is de kou. Alle beesten moeten gevoed. De harde grond bewerkt.

Leave a Comment

Ethiopië: beklemmende blikken

foto 2-1Door Jasmijn van Holsteijn. Een maand geleden vertrok ik naar Ethiopië. Het land dat bekend staat om haar rijke cultuur, trotse bevolking en eeuwenoude tradities. Het enige Afrikaanse land dat nooit gekolonialiseerd is, waar meer dan tachtig verschillende talen gesproken worden en mensen met verschillende religieuze achtergronden in vrede samenleven. Helaas is het ook het land waar dagelijks vele mensenrechten geschonden worden en  waar het sinds 2009 voor veel ngo’s niet meer toegestaan is om over mensenrechten te praten, laat staan er voor te strijden. Het land waar vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen en waar juist de rechten van deze vrouwen veelal geschonden worden.  Als vrouw zijnde, geboren en opgegroeid in Nederland, maakte dit mij boos. Ik ben grootgebracht in een cultuur waar het idee bestaat dat vrouwen en mannen gelijk zijn en daarom ook gelijke rechten hebben. Een cultuur waarin vrouwen baas zijn over hun eigen leven, zelf beslissingen kunnen nemen en een eigen mening mogen hebben. Dit staat echter lijnrecht tegenover de heersende ideeën in Ethiopië. Als antropologe vroeg ik mij af waarom vrouwen in dit land een tweederangspositie innemen. En waarom is het zo moeilijk om de huidige situatie te veranderen?

Vol goede moed vertrok ik half januari naar Ethiopië. Hoewel ik met mijn masteronderzoek vooral inzicht in de eeuwenoude traditie vrouwenbesnijdenis hoopte te krijgen, was ik nieuwsgierig naar al het andere dat ik gedurende mijn veldwerk zou ontdekken. Mijn doel was vooral om mij zo goed mogelijk aan te passen aan de culturele context om zo in contact te komen met Ethiopiërs. Ik wilde al mijn zintuigen laten werken om mij te kunnen verplaatsen in hen. De eerste week werd ik overweldigd door nieuwe, en overwegend positieve indrukken. Ik vormde een eerste beeld van Ethiopië waarbij ik vooral onder de indruk was van de gastvrije, behulpzame en optimistische mensen die ik ontmoette. Met een positief gevoel vertrok ik vanuit de hoofdstad Addis Ababa naar een kleinere plaats in het noorden van het land waar ik mijn onderzoek uit zou gaan voeren. In dit plaatsje waren relatief weinig westerse invloeden te zien in vergelijking met de hoofdstad. Ik werd enthousiast en hoopte het ‘echte’ Ethiopië te gaan beleven. Wat ik mij echter niet gerealiseerd had voor aankomst, was dat het feit dat ik een vrouw ben van grote invloed kon zijn op het integreren in de samenleving en mijn gevoel van veiligheid.

4 Comments

Electoral democracy confirmed: The 2014 Tunisian parliamentary elections

1513710_10152774150494848_646285527_n
Photo: Touraj Eghtesad

By Touraj Eghtesad Almost four years after the Tunisian Revolution, electoral democracy is becoming a reality in this little country where citizens often feel distant from the process of democratic transition. Meanwhile, much of the European media praises the ‘advent of democracy’ in Tunisia, where a democratic tradition has little consistency so far, as if democracy was a ‘thing’ rather than an ongoing process of checks and balances.

After a first set of elections with hundreds of political parties, Ennahdha (conservative) won and led a coalition government (Troika). Many people trusted that an Islamist party could not become corrupt and that Ennahdha would pursue a whole different trajectory than the Ben Ali regime which long oppressed them. Over the past three years, however, many Tunisians were frustrated that the Troika government did little to stop the growth of Islamist terrorist groups and carried out the same economic policies of the Ben Ali era.

The murder of far-left parliamentary Mohammed Brahmi by Salafist extremists in July 2013 brought one million Tunisians onto the streets . The Troika government, under pressure, promised to step down in favour of a technocratic government after a process of ‘National Dialogue’. This culminated in the vote of a new Constitution, praised as the most progressive in the Arab world, in January 2014.

1 Comment

Prioriteiten

SpW afbeelding KarinDoor Karin Harenberg  Voor mijn master scriptie heb ik onderzoek gedaan naar Alternative care-systems in Africa with a focus on Zambia. Toen ik in januari 2014 vertrok naar Lusaka, voor elf weken, was ik nog in de veronderstelling dat ik onderzoek ging naar huishoudens met kinderen aan het hoofd. Helaas kwam ik er snel achter dat het allemaal niet zo makkelijk zou gaan. Ik had al wel verwacht dat toegang verkrijgen tot het veld lastig zou zijn. Het gaat immers om kinderen die hun ouders verloren. Dit kan een gevoelig onderwerp zijn, zeker als dit te maken heeft met HIV/Aids. Maar dit bleek niet de kwestie te zijn die mijn onderzoek moeilijk ging maken.

Leave a Comment

Bosnië-Herzegovina: Ook in voetbal verdeeld

IMG_1327Door Gerwin Peelen.         In aanloop naar het WK-voetbal organiseert de FIFA een toer door de gekwalificeerde landen en zo ook bij debutant Bosnië-Herzegovina. Afgelopen weekend was de Wereldbeker te bewonderen in de Bosnische hoofdstad  Sarajevo  waar wordt uitgekeken naar het hoogtepunt in de recente voetbalgeschiedenis: Schitteren in Brazilië.

Na jaren van corruptie, etnische verdeeldheid en zelfs uitsluiting door de FIFA lijkt de kwalificatie voor het WK de uiteindelijke beloning van hervormingen in de voetbalbond. Europees commissaris Stefan Fule riep daags na de kwalificatie politici dan ook op om het voorbeeld van hun voetballers te volgen en de verwachtingen van de Bosnische burger waar te maken. De voetballers zelf werden als helden onthaald in de hoofdstad en na de beslissende wedstrijd tegen Litouwen gingen supporters massaal de straat op.

1 Comment

De maat is vol voor de Bosnische bevolking: Corruptie, vriendjespolitiek en werkloosheid

Rellen BosnieDoor Gerwin Peelen. De demonstraties in Bosnië zijn inmiddels al meer dan een week aan de gang. Boze burgers in Tuzla gingen de straat op om te reageren tegen de hoge werkloosheid en het instorten van de lokale economie. Het sloeg over naar de andere steden in Bosnië waaronder de hoofdstad Sarajevo. In eerste instantie om de Bosniërs in Tuzla te steunen maar al snel keerden de protesten zich tegen het overheidssysteem, de economische malaise en de politieke corruptie.

Rellen van vrijdag ‘Dit heb jij nog nooit meegemaakt. Maar ik al duizend nachten. In de oorlog’, aldus één van de informanten in een kroeg na de rellen van afgelopen vrijdag. De vooral oudere demonstranten veranderden in toeschouwers en een jongere generatie nam het op tegen de ME en zette het Kantongebouw in vuur en vlam. Ook het naastgelegen Presidentieel gebouw werd bestookt door honderden jongeren. Chaos was meester op het politieke plein en diverse kiosken werden geplunderd en in de fik gezet.

1 Comment

Time to look at girls: Migratie in en uit Ethiopië

Uitzicht 1 001Door Marina de Regt. In de nacht van zaterdag op zondag ben ik in Addis Abeba aangekomen om aan een nieuw onderzoeksproject te beginnen. Na een lange vlucht via Istanbul, verlangend naar een bed, werd ik in een gammele taxi van het vliegveld naar hotel Green Valley gereden om er daar achter te komen dat mijn hotelkamer pas ’s ochtends om 7.00 uur gereed zou zijn. In Ethiopië begint de dag niet om middernacht, zoals bij ons, maar om 6.00 uur ’s ochtends! Zondag 9 februari was daarom nog niet aangebroken. Gelukkig was er een kamer vrij in een nabijgelegen hotel, alleen was die twee keer zo duur. De volgende ochtend ben ik naar Green Valley verhuisd, en heb me tevreden geïnstalleerd in een kamer op de vierde verdieping met uitzicht over… nee, niet over een groene vallei maar wel over de stad, met zijn golfplaten huizen, vele bomen, en groene heuvels.

In tegenstelling tot wat velen denken is Ethiopië geen grote woestijn, en is het er niet altijd en overal bloedheet. Addis Abeba, letter Nieuwe Bloem, ligt op 2000 meter hoogte en heeft een heerlijk klimaat: het grootste deel van het jaar is het overdag rond de 25 graden en ’s nachts tien graden lager. Alleen in het regenseizoen, in de zomermaanden juli en augustus, is het kouder en natter. Ethiopië is daardoor ook heel groen: overal zijn bomen en groene vlaktes. De hongersnoden die vaak zo prominent in de media komen vinden slechts in bepaalde delen van het land plaats. Natuurlijk betekent dat niet dat Ethiopië een rijk land is: het is een van de armste landen van Afrika en dat is, onder anderen, te zien aan de bedelaars op straat, de golfplaten winkeltjes en werkplaatsjes en de gammele busjes en taxis. Het krioelt overal van de mensen; de bevolkingsgroei is enorm en velen trekken naar de stad op zoek naar werk.

5 Comments

De onrusten in Zuid-Soedan (en Gulu)

SpW Rixt Vellenga Gulu kaartDoor Rixt Vellenga     Gulu is de grootste handelsstad in Noord-Oeganda. De regio Acholiland is rijk aan vruchtbaar land. Cassave, tomaten, aardappelen, rijst, bonen en papaya’s worden vanuit Acholiland naar verschillende regio’s en landen geëxporteerd. Met name naar de Democratische Republiek Congo en Zuid-Soedan. Sinds december heerst er onrust in Zuid-Soedan, en dat is met name in Gulu te merken.

Zuid-Soedan is sinds 2011 onafhankelijk van Soedan. De talrijke etnische groepen in Zuid-Soedan hadden jarenlang hun krachten gebundeld in hun gezamenlijke strijd voor onafhankelijkheid. Maar nadat het land in 2011 uiteindelijk daadwerkelijk onafhankelijk werd, viel de gemeenschappelijke vijand weg en kwamen de etnische tegenstellingen weer boven. Het geweld in Zuid-Soedan brak in december 2013 uit toen de president van Zuid-Soedan, Salva Kiir (van het Dinka volk) verklaarde dat de voormalige vice-president Riek Machar (van het Nuer volk) een poging tot staatsgreep had gedaan. Machar ontkent dergelijke pogingen tot een coup.

2 Comments